Er wordt al lang gesproken over waterstof als de energiebron van de toekomst. Hoewel wetenschappers ervan uitgaan dat waterstoftechnologie een belangrijk instrument wordt in de voorziening van 'schone energie', was de technologie die dit tegen een betaalbare prijs en op grote schaal moest waarmaken, niet voorhanden. De zaken evolueren echter snel, en de overheden willen waterkrachtenergie ondersteunen met aanzienlijke subsidies en zakelijke incentives. Dat biedt heel wat kansen voor beleggers.
Enerzijds zal de vraag naar waterstof worden aangezwengeld door technologische vooruitgang, waardoor het kan worden ingezet om de koolstofafdruk te verminderen van energie-intensieve sectoren zoals de productie van cement. Anderzijds zal het gebruik van waterstof voor energieproductie naar verwachting met een factor vier tot zestien groeien, te rekenen vanaf het huidige niveau. Volgens IRENA en de Hydrogen Council zal deze toename overeenkomen met zowat 19-80 exajoule (EJ) tegen 2050, wat hetzelfde is als een capaciteit van 4TW-16TW voor zonne- en windenergie.
Stikstof kan ook worden gebruikt om energie op te slaan. Dat is een belangrijke functie, die nuttig zou zijn om te voorzien in CO2-neutrale energieproductie. De productieniveaus van hernieuwbare energiebronnen zijn immers afhankelijk van het weer. Hierdoor wordt er te weinig of onvoldoende stroom opgewekt op een bepaald moment. Zo heeft McKinsey & Co berekend dat zonne-energie 60% minder elektriciteit opwekt dan in de zomer, hoewel consumenten net 40% meer stroom verbruiken dan tijdens de zomermaanden omdat ze verwarming nodig hebben en meer licht moeten produceren omdat de dagen korter zijn.
Wanneer de productie van hernieuwbare energie de vraag overtreft, kan de overtollige energie door een elektrolysetoestel worden gejaagd om groene waterstof te produceren, die op haar beurt kan worden opgeslagen en vervolgens opnieuw in elektriciteit kan worden omgezet wanneer de productie van hernieuwbare elektriciteit laag is. Dankzij dit proces wordt waterstof een belangrijke oplossing voor het probleem van de seizoensgebonden wisselvalligheid van de hernieuwbare energiebronnen, alsook een bron van productieflexibiliteit.
Deze flexibiliteit is belangrijk, want indien die er niet is, zal hernieuwbare energie niet de duurzaamheid verkrijgen die nodig is om uit te groeien tot een dominante energiebron. Een hoog aandeel hernieuwbare energie in de totale energievoorziening zal ervoor zorgen dat er behoefte is aan seizoensgebonden en langetermijnopslag, die kan worden gebruikt om elektriciteit op te wekken tijdens de periodes waarin er niet genoeg wind of zon is.
Hernieuwbare energieproductie en waterstof zijn synergetische technologieën, waarbij het succes van de ene technologie de resultaten van de andere technologie mogelijk maakt. Wanneer het aandeel van hernieuwbare energie in de totale elektriciteitsaanvoer toeneemt, zal de elektriciteitsprijs dalen. Hierdoor wordt waterstof op zijn beurt een meer competitieve optie voor de opslag van elektriciteit. Het potentieel voor de ontwikkeling en integratie van hernieuwbare energie wordt zo versterkt. Dat creëert aantrekkelijke kansen om de energietransitie in de energiesector te versnellen.
Dat neemt niet weg dat waterstof nog steeds geen serieuze concurrentieel interessante optie is voor de energiesector. Ook qua regelgeving, de ontwikkeling van infrastructuur en technologische vooruitgang zijn er nog enkele bijkomende hinderpalen. We beschouwen waterstof echter als een mogelijke aanjager die in de energiesector op lange termijn waarde kan creëren. We zijn van mening dat sterke politieke maatregelen voor decarbonisering het proces kunnen versnellen, waardoor waterstof zich kan ontwikkelen tot een krachtige en economisch leefbare alternatieve energiebron.