De mens is niet het roofdier aan de top van de voedselketen, hoewel we ons wel zo gedragen. De natuur kan immers terugslaan en laten zien hoe zwak we werkelijk zijn. Ons analysemodel van overheidsemittenten, dat is ontworpen voor beleggingsanalyses, biedt ook holistische en cijfermatige inzichten. Misschien komen onze beleggingen, en onze toekomst, neer op iets heel eenvoudigs -- Vecht niet tegen Moeder Natuur.
Eindejaarsgeschenken voor een roofdier aan de top van de voedselketen
De eindejaarperiode is bij uitstek de periode om cadeautjes te geven... en af en toe aan liefdadigheid te doen. Onlangs werd maar liefst 650.000 uitgegeven voor de aankoop van een megajacht dat alleen kan worden gebruikt in een videogame1 - de Metaverse, of een soort virtuele realiteit, trekt steeds meer kapitaal aan. Velen stellen hun vertrouwen in cryptomunten die niet gedekt zijn in de echte wereld, omdat de denkbeeldige Matrix aantrekkelijker lijkt dan de grimmige werkelijkheid om ons heen. (Ik hoop dat u geniet van het meest recente opus, dat net op tijd voor Kerstmis 2021 is uitgebracht!)
En liefdadigheid? Voor hetzelfde geld2 zouden we naar verluidt bossen kunnen herstellen en aanplanten met een oppervlakte die enkele malen groter is dan die van het New Yorkse Central Park – en dat in de echte wereld.
Nu het astronomisch duur is geworden om zich te onderscheiden in een virtueel videogame, moeten we ons afvragen wat onze plaats op de planeet is. Zijn wij zo machtig dat het (virtuele) plezier voor één belangrijker is dan het (fysieke) welzijn van velen?
Hoe hebben we het overleefd?
Eigenlijk heeft de mens nooit aan de top van de voedselketen gestaan. Uit studies blijkt zelfs dat wij op hetzelfde niveau zitten als ansjovis3, hoewel dit in een moderne samenleving amper een punt is. In de tijden waarin opgegeten worden door het lokale roofdier aan de top van de voedselketen voor ons echt mogelijk was, hadden mensachtigen één erg krachtig vermogen dat ons onderscheidde. We konden immers complexe concepten communiceren en zo grote aantallen volwassenen aansturen om zo naar een gemeenschappelijke doelstelling toe te werken – het overwinnen van gevaarlijke omstandigheden, en uiteindelijk overleven. Aantallen hebben kracht.
In de nasleep van COP26, nu de anti-vaxprotesten gewelddadig zijn geworden en in sommige landen gewapend verzet is geboden tegen het dragen van gezichtsmaskers, moeten we ons afvragen of we nog wel goed gewapend zijn voor deze omgeving? Uiteindelijk lopen we tegen de natuurlijke grenzen van het milieu aan. Die nemen verschillende vormen aan - de orkanen, de verzengende hitte, de bosbranden, en het huidige virus zijn slechts verschillende gevolgen van de schade die wij aan ons milieu hebben toegebracht. De planeet Aarde kan de luchtbel zijn die ons beschermt tegen de zon, maar zij kan ook heel plotseling, en onomkeerbaar, het roofdier aan de bovenkant van de voedselketen worden als het de verkeerde kant uitgaat. Het gras is niet (echt) groener aan de andere kant, we 'moeten het hiermee doen'.
Kunnen we blijven overleven?
Net als onze aloude pre-industriële voorouders hebben we alleen het vermogen om te communiceren en de handen in elkaar te slaan – en de kracht van de aantallen. Dat is makkelijker dan ooit geworden, maar misschien ook wel het moeilijkste ooit. We vieren individuele prestaties – en miljardairs die weinig last hebben van fiscale druk beginnen hun eigen wedloop naar de ruimte. Miljoenen mensen worden aan de kant geschoven en mensen met privébelangen zaaien twijfel over de eerlijkheid van verkiezingen. Vele zijn op zoek naar een redder die eenvoudige oplossingen biedt voor complexe problemen. De heel kleine stemmingsmarges geven de macht aan populistische leiders die bereid zijn autocratie te omarmen.
Onze overtuiging
Onze toekomst ligt in onze handen. Zowel wereldwijde pandemieën als de klimaatcrisis kunnen worden opgelost als we samenwerken, in plaats van onze eigen vermeende eigenbelangen te beschermen. Dit geldt op elke schaal – gaande van de gift aan uw plaatselijke liefdadigheidsinstelling deze feestdagen, tot het laten vaccineren om uzelf en iedereen met wie u in contact komt te beschermen, tot het stemmen op politieke partijen die zich laten leiden door wetenschappelijke consensus en samenwerking, tot het versterken van internationale organisaties en samenwerking op mondiaal niveau.
Beleggers en andere partijen doen hun duit in het zakje, maar iedereen moet meer doen. Beleggers beseffen steeds meer dat we massaal moeten samenwerken, zoals de Investor Policy Dialogue on Deforestation (IPDD), en het Net Zero Asset Managers Initiative. Bij Candriam gaan we zulke initiatieven in detail analyseren en van deze data optimaal gebruik maken, niet alleen om een duidelijker beleggingsvisie te krijgen, maar ook om de filantropische inspanningen van het Candriam Institutete sturen Wij zijn hierbij betrokken, en zijn met WeForest medesponsor van regeneratie- en bebossingsprojecten in Brazilië, Zambia en Senegal.
Om oplossingen te vinden waarin iedereen zich kan vinden, zijn compromissen nodig, en voor compromissen zijn nederigheid en medeleven nodig. Wat is een beter cadeau voor deze feestdagen?
"Onze Candriam Ontbossing Score maakt gebruik van diverse bronnen, waaronder satellietbeelden, om het verlies aan bosbedekking, het totale verlies aan biomassa en de verandering in landgebruik te meten. Ons model maakt ook ramingen van de gevolgen van de impact van uitstoot als gevolg van veranderd landgebruik"
1 Tech Times. Virtual Metaverse Yacht Sold for $650K in The Sandbox. Beschikbaar op https://www.techtimes.com/articles/268685/20211129/virtual-metaverse-yacht-sold-for-650k-in-the-sandbox.htm, geraadpleegd op 6 december 2021
2 Volgens onze bebossingspartner We Forest
3 Sylvain Bonhommeau, Laurent Dubroca, Olivier Le Pape, Julien Barde, David M. Kaplan, Emmanuel Chassot, Anne-Elise Nieblas. Eating up the world's food web. Proceedings of the National Academy of Sciences Dec 2013, 110 (51) 20617-20620; DOI: 10.1073/pnas.1305827110.
Beschikbaar op https://www.pnas.org/content/110/51/20617, geraadpleegd op 2 december 2021
