Weet u nog dat de laatste renteverhoging van de ECB dateert van meer dan tien jaar geleden?
In juli 2011 verhoogde Jean-Claude Trichet zijn beleidsrente tot 1,50%, ondanks de schuldencrisis in de eurozone. De inflatie, die gevaarlijk dicht bij de grens van 2,50% lag, moest worden bestreden. Wat er daarna gebeurde is welbekend en heeft menig obligatiebelegger, die geconfronteerd werd met de perifere schuldencrisis en deflatie in Europa, getraumatiseerd.
Elf jaar later kunnen we parallellen trekken tussen beide situaties: Christine Lagarde, die redder Mario Draghi is opgevolgd, staat opnieuw voor het dilemma om de inflatie te bestrijden en tegelijk de financiële stabiliteit te bewaren. Hoewel de ECB haar inflatieverwachtingen steeds naar boven heeft bijgesteld, loopt zij achter de feiten aan. Ze wordt geconfronteerd met een inflatie op jaarbasis van meer dan 8% en bereidt daarom de markten voor op een eerste renteverhoging in juli - die zou moeten worden gevolgd door ten minste nog twee verhogingen tegen het einde van het jaar. De depositofaciliteitrente zou opnieuw positief kunnen worden en kunnen stijgen van -0,50% tot +0,50%.
De geldmarkten hadden zich ruimschoots verwacht aan deze verstrakking, maar dit kan wel een paradigmaverschuiving teweegbrengen op de obligatiemarkten, in de vorm van rentestijgingen en hogere volatiliteit op de financiële markten. Wat zijn de gevolgen voor beleggers?
Een vlakkere rentecurve
Verwacht wordt dat de inflatie de komende maanden hoog zal blijven en dat de ECB haar inflatieverwachtingen in juni naar boven zal bijstellen, wat pleit voor een snellere en krachtigere reactie op de renteverhoging door de ECB in 2022. In dit klimaat zou de korte rente onder druk moeten blijven staan, terwijl de opwaartse beweging op het 10-jarige eind beperkter zou kunnen zijn, rekening houdend met de negatieve gevolgen voor de groei van het krappere beleid van de ECB. De afvlakking van de eurocurve zou dus in de komende maanden meer uitgesproken moeten worden, vooral als de activiteit sterk afkoelt.
Selectiever
Door stijgende prijzen gaan de economische actoren hun gedrag aanpassen, en besteden ze hun inkomsten naargelang hun aanvoelen. De consumenten, die zich zorgen maken over deze situatie, versnellen aanvankelijk hun aankopen en heronderhandelen hun lonen. Bedrijven verhogen hun prijzen tegen de stijgende kosten om hun marges te beschermen. Niet alle bedrijven zijn in staat deze verhoging door te berekenen. In het licht van deze inflatoire druk en monetaire verkrapping zal de dispersie waarschijnlijk toenemen. De komende driemaandelijkse bedrijfsresultaten zullen deze discrepanties aan het licht brengen en een hoge mate van selectiviteit op de kredietmarkt rechtvaardigen.
Hoe bereiden we ons dus voor op deze cyclus van renteverhogingen?
Voorkeur voor vlottende rente
De coupon van obligaties met vlottende rente wordt periodiek herzien op basis van een referentierente (de driemaands interbancaire rente) plus een door de markt bepaalde kredietspread. Beleggers zijn dus van nature beschermd tegen stijgende rentevoeten.
Vandaag is een gemiddelde kredietpremie van ongeveer 120 basispunten realistisch. Aangezien de korte rente boven de 1% ligt, kan een dergelijke strategie lonen.
Bovendien is de evolutie van obligaties met vlottende rente negatief gecorreleerd met het rendement van overheidsobligaties. Zij bieden dus een goede diversificatie binnen een obligatieportefeuille.
Aan inflatie gekoppelde coupons bieden echte bescherming
Aangezien de inflatiecijfers in Europa de komende maanden naar verwachting positief zullen blijven verrassen en de inflatiedruk toeneemt (grondstoffenprijzen, mondialisering, problemen met de toeleveringsketen, ...), zijn aan inflatie gekoppelde obligaties een interessant instrument om zich tegen het risico van ontsporende inflatie te beschermen. Na de recente daling van de inflatieverwachtingen lijken zij ons een passend alternatief voor nominale obligaties, vooral aan het korte eind van de curve. De inflatie die in de komende maanden zal worden opgebouwd, biedt dus een belangrijke bescherming tegen een stijging van de reële rentevoeten.
Flexibiliteit en actief beheer van uw obligatieportefeuille
Het inflatie thema is weer terug! Het zal de financiële markten de komende maanden in de ban houden. Dit zou zelfs nog kunnen toenemen na het Russische olie-embargo en een waarschijnlijke afsluiting van de gasvoorziening in Europa. Het effect van de monetaire verstrakking op de economische groei zal naar verwachting in de tweede helft van het jaar merkbaarder worden. In deze context zal de beste oplossing voor de obligatiebelegger erin bestaan te kiezen voor een actief en flexibel beheer.
